-
1 intencj|a
f (G pl intencji) 1. (zamiar) intention C/U- mieć dobre intencje to have good intentions, to mean well- on nie ma złych intencji he doesn’t mean any harm2. Relig. modlić się w czyjejś intencji to pray for sb- modliła się w intencji powrotu córki do zdrowia she prayed for her daughter’s recovery- zamówić mszę w określonej intencji/na czyjąś intencję to request a Mass for one’s (special) intention(s)/for sb- odprawił mszę w intencji zmarłego he said a Mass for the deceasedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > intencj|a
-
2 msz|a
f (G pl mszy) 1. Relig. Mass C/U- msza dziękczynna a thanksgiving Mass- msza za zmarłych/żałobna a Mass for the dead/a requiem Mass- msza poranna/wieczorna a morning/an evening Mass- msza czytana/śpiewana/po łacinie a read/sung/Latin Mass- msza na wolnym powietrzu an open-air a. outdoor Mass- msza o dziesiątej ten o’clock Mass- porządek mszy niedzielnych a schedule of Sunday Mass(es)- msza święta Holy Mass- msza na czyjąś intencję a. w czyjejś intencji a Mass for sb- msza za czyjąś duszę a Mass for sb’s soul- uczestniczyć we mszy to attend Mass- wysłuchać mszy to hear Mass- celebrować/odprawiać mszę (świętą) to celebrate/to say a. offer (Holy) Mass- iść na mszę to go to Mass- służyć do mszy to serve at Mass- dać na mszę to offer a Mass stipend, to request a Mass- dać na mszę w czyjejś intencji to have a Mass said for sb2. Muz. Mass- msza h-moll Bacha Bach’s Mass in B minor- □ msza gregoriańska Relig. Gregorian Mass- msza polowa Relig. camp service■ czarna msza black massThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > msz|a
-
3 intencja
-i; -e; gen pl; -i; fintention, intent* * *f.1. (= cel, zamiar) intention, intent, aim, objective; mieć dobre/złe intencje have good/bad intentions; robić coś w najlepszej intencji mean well; zrobienie czegoś jest czyjąś intencją it is sb's intention to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > intencja
См. также в других словарях:
w intencji — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjejś, jakiejś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} aby coś przyniosło pożądany skutek, aby się komuś powiodło, coś lub kogoś spotkało dobro, coś korzystnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Modlić się w intencji parafian i dobrodziejów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
w — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}w {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wotywa — ż IV, CMs. wotywawie; lm D. wotywayw rel. «w kościele katolickim: msza odprawiana w czyjejś intencji» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
msza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, lm D. mszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najważniejszy obrzęd religijny w katolicyzmie, prawosławiu i innych Kościołach chrześcijańskich, obejmujący ofiarę Chrystusa; w jego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wotywa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wotywawie {{/stl 8}}{{stl 7}} w kościele katolickim: msza odprawiona w czyjejś intencji <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
intencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. intencjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamiar, cel, który kieruje czyimś działaniem (także słownym); chęć, pragnienie, motyw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dobre, złe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
intencja — ż I, DCMs. intencjacji; lm D. intencjacji (intencjacyj) «motyw działania; zamiar, zamysł, chęć, pragnienie» Mieć najlepsze intencje. Działać w dobrej intencji. Coś jest zgodne z czyimiś intencjami. ◊ Na intencję czegoś, na czyjąś (na jakąś)… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
przebiegły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przebiegłygli, przebiegłyglejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejący wykorzystać sytuację, zmylić kogoś co do swoich intencji dla odniesienia własnej korzyści, działać sprytnie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
